Love Triangles in YA, ik ben het in het Nederlands ook al tegengekomen als Liefdesdriehoeken. In kort komt het er op neer dat twee jongens op hetzelfde meisje verliefd zijn, en dat is meestal het hoofdpersonage. Iets wat je, naar mijn mening, net iets te veel tegenkomt in YA. Maar ik ben niet iemand die een hekel heeft aan Love Triangles, als het een bijdrage levert aan het verhaal; het verhaal beter maakt of gewoon goed in elkaar steekt, is een Love Triangle zeker niet slecht. Helaas is de meerderheid, nog eens naar mijn mening, bullshit. Hier een lijstje van kenmerken van een slecht Love Triangle:
Stom hoofdpersonage
Soms is het hoofdpersonage zo stom (om verschillende redenen) dat ik niet kan geloven dat iemand er verliefd op kan worden, laat staan twee mensen. Er is precies geen enkele reden waarom die twee verliefd zijn op dat meisje.
Derde wiel aan de wagen
Nog een kenmerk van een slecht Love Triangle is, wanneer het al duidelijk is vanaf het begin met welke van de twee het hoofdpersonage gaat eindigen. Dat is gewoon gemeen en zorgt ervoor dat ik meer en meer een hekel krijg aan het hoofdpersonage. Wat mij naar mijn volgende kenmerk brengt.
Kan niet kiezen/aan het lijntje houden
Het hele concept van een Love Triangle is natuurlijk dat het hoofdpersonage niet kan kiezen wie ze wilt. Maar in sommige boeken is het echt erg. Ze allebei aan het lijntje houden is ten eerste gemeen en ten twee zeer egoïstisch. En dan heb ik het zo op van die hoofdpersonages die dan weer zijn met jongen nummer 1 en het volgende hoofdstuk jongen nummer 2 zitten af te lebberen. Je zou het eens moeten omwisselen, een jongen waar twee meisjes verliefd op zijn en zich zo gedraagd.... wordt direct afgeschreven als player, en terecht, maar ik vind dat dat ook geldt in het geval van het meisje. Ook, als ik jongen nummer 1 of jongen nummer 2 was, zou ik mij niet zo laten behandelen en het aftrappen.
Twee onaangename kandidaten
Ik ben het nog maar één keer tegengekomen, maar dat is volgens mij genoeg om het hier even te vermelden. Wanneer ik beide heren die verliefd zijn op het hoofdpersonage stom vind. Ik heb dit met de Nightshade-serie. Toch vanaf het tweede boek. Als ik Calla was, was de keuze simpel, geen van beiden. Tja, dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren, alhoewel het wel weer eens iets nieuws zou zijn: een Love Square!
Totaal geen betrekking tot het verhaal
Misschien wel het meest irritante. Wanneer een boek helemaal super is, en dan op het einde of misschien in een volgend boek er opeens een Love Triangle geïntroduceerd wordt, terwijl het verhaal al goed was! Het precies alsof dat boek ook maar mee moet met het cliché, nee dankjewel.
Zoals ik al zei zijn er ook Love Triangles die goed in elkaar steken. Het beste Love Triangle dat ik tot nu toe tegengekomen heb, is dat van The Infernal Devices van Cassandra Clare. Tessa, Jem en Will: dat is echt een goeie en kan op geen enkele manier goed aflopen. Ik ben echt benieuwd hoe dat gaat eindigen. Nog een goed Love Triangle, niet zo goed als het vorige, maar toch, is het Love Triangle in de Unearthly-serie. Deze zit ook goed in elkaar een levert een bijdrage aan het verhaal.
Er zijn natuurlijk ook nog verschillende YA-boeken zonder Love Triangles, gelukkig! Om er een paar op te noemen: Divergent (Veronica Roth), Angelfall (Susan Ee), The Unbecoming of Mara Dyer (Michelle Hodkin), en nog zoveel meer.
Ziezo, mijn mening over Love Triangles in een grote notendop. Als je er nog iets aan te toe te voegen hebt, of tegen te spreken misschien, aarzel niet om een reactie achter te laten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten