Insurgent - Veronica Roth

Insurgent is het vervolg op Divergent, een fantastisch dystopia-boek. Ik heb het een paar dagen geleden gelezen en ookal heb ik al een review over Divergent geschreven, die je hier kunt lezen, wil ik toch ook nog wat zeggen over Insurgent. Daarom haal ik nog maar eens mijn vijf-redenen review methode boven. Vijf redenen dat je Insurgent niet kan laten liggen! Oja, als je Divergent niet gelezen hebt, pas op voor spoilers!

1. Een ware opvloger
Insurgent heeft met hoge verwachtingen te kampen. Divergent was, naar mijn mening, top-dystopia en top-YA en ja zelfs een topboek. We zien het vaak genoeg, dat het bij een reeks bergaf gaat op vlak van plot, personages,... Maar Insurgent is zeker een ware opvolger. Ik kan niet zeggen of het even goed is als Divergent, beter of slechter. Het is anders, en ik vind eerste boeken altijd nog iets speciaals hebben. Zo een eerste kijk in een andere wereld, maar vervolgen hebben ook een extra troef, want dan ken je de personages al en ben je aan sommigen toch wel gehecht.

2. Tris (en Four)
Ik blijf Four denken ookal weten we nu dat zijn echte naam Tobias is. Ik vind Four ook veel cooler klinken. Voor mij blijft het Four, Four en Six. Nu to the point, Four en Tris: één van mijn favoriete YA-koppels for evaaah! Punt. Ze hebben hun ups en downs, maar dat maakt hun sterker. Four en Tris zijn op zichzelf ook leuke personages. We leren Four veel beter kennen en zien nog wat nieuwe kanten. Tris is haar badass zelf, maar niet onkwetsbaar. Ik had niet verwacht dat haar vermoorden van Will zo'n grote inpakt op haar zou hebben. Maar als ik er nu over nadenk is dat wel logisch, ze heeft uiteindelijk een goede vriend vermoord.

3. Andere personages
Buiten Four en Tris zijn er nog 'kleinere' personages die ook belangrijk zijn maar boven al realistisch overkomen en niet geclicheerd zijn. Zo heb je Uriah, Zeke en ook Liz en Marlene en Christina, allemaal personage waarvan ik vind dat ze toch sympathiek overkomen,  Maar ook niet zo'n sympathieke personages die desondanks ook realistisch zijn, dat vind ik belangrijk.

4. Verhaal
Het is misschien een logische reden, maar het verhaal is gewoon goed. Ik wil niet te veel verklappen, daarom heb ik maar één voorbeeld: de goeden en de slechten. In veel boeken heb je een goede partij en dan heb je de slechte partij. In dit boek heb je verschillende partijen. En ze zijn niet allemaal eeevil. Ik vind persoonlijk dat er geen enkele eeevil is, maar er is ook geen enkele puur goede, ik begrijp ze allemaal en sommigen willen gewoon kost voor kost hun doel bereiken. En dus weet Tris niet bij wie ze zich moet aansluiten. En er zijn nog zo veel andere aspecten die dit verhaal goed en onvoorspelbaar en niet neer te leggen maken.

5. Factions

Ik vind de Factions cool. Ik weet dat het geen goed concept is, maar dat betekent niet dat het niet cool is. Ze hebben allemaal hun gewoontes, manier van denken en kleding stijl. Ik heb wel geen idee bij welke faction ik zou horen. Abnegation is niets voor mij, en Candor al helemaal niet. Amity, ik weet niet, ik ben niet zo 'peaceful'. En dan blijven enkel nog Erudite en Dauntless over. Nu ik ben intelligent, maar ik ben niet zoooo leergierig als een Erudite. En voor Dauntless, soms ben ik echt een schrikkepiet. Maar ik heb de Aptitude-test gedaan op facebook (hier) en daar zeiden ze dat ik Dauntless ben. Yeah!

Voor de mensen die Divergent al gelezen hebben, heb ik nog iets leuks. Een POV van Four van Divergent: de messenwerpen-scène. Lees het hier!