19-07-2013

The Selection - Kiera Cass


Achterflap
For thirty-five girls, the Selection is the chance of a lifetime. The opportunity to escape the life laid out for them since birth. To be swept up in a world of glittering gowns and priceless jewels. To live in a palace and compete for the heart of gorgeous Prince Maxon.

But for America Singer, being Selected is a nightmare. It means turning her back on her secret love with Aspen, who is a caste below her. Leaving her home to enter a fierce competition for a crown she doesn't want. Living in a palace that is constantly threatened by violent rebel attacks.

Then America meets Prince Maxon. Gradually, she starts to question all the plans she's made for herself—and realizes that the life she's always dreamed of may not compare to a future she never imagined.



Mijn mening
Ik zal maar direct van start gaan: ik vond dit boek niet goed. Om verschillende redenen en voor ik begin: negatieve reviews zijn niet altijd zo geliefd, maar vergeet niet, dit is mijn mening zoals de titel zegt.

Om te beginnen, het hoofdpersonage, America, heeft haar prioriteiten niet echt op een rij. Ze groeit op in een kastenstelsel, in één van de lagere kasten. Ze is dus niet echt rijk en haar vriend, Aspen, heeft zelfs niet genoeg geld voor eten. De mensen die hier, en nog voor veel andere belachelijke wetten, verantwoordelijk zijn, zijn natuurlijk de machthebbers, namelijk de koning en de koningin. Toch verwijt America hen helemaal niets, integendeel, ze denkt eerder positief over hen. Dat begrijp ik niet. Is ze gewoon zo gebrainwashed door die bizarre maatschappij om zo te denken? Ik had gedacht dat ze van haar situatie gebruik zou maken om iets te veranderen aan de levens van de armere mensen, maar ze doet nauwelijks iets. Het enige dat haar precies nog iets kan schelen is hoeveel aandacht ze krijgt van de prins. Ik vond America voor The Selection best nog wel sympathiek, maar zodra ze zich in het paleis bevond ging het bergaf. By the way, America zegt arm te zijn, ze heeft wel een eigen kamer (in een gezin van vijf kinderen), doucht elke dag, heeft kip en pasta voor avondeten en ze hebben zelfs popcorn voor bij de tv. Zo arm zijn ze nu ook weer niet.

De andere personages waren ook niet echt aangenaam. Aspen, zoals eerder al vernoemd, vriend van America. Ik vond zijn reactie op het diner van America erg overdreven, lang verhaal kort: Aspen heeft te weinig eten, America heeft wat geld over en maakt hem een avondmaal. Wanneer America Aspen het avondmaal presenteert, zegt Aspen dat hij te trots is om dat aan te nemen en dat hij een man is en voor haar zou moet zorgen en blablabla. Dat is om te beginnen onbeleefd, America heeft haar werk en geld gestoken in dat diner en dat dan niet aannemen is onbeschoft en het is seksistisch. Zet uw o zo grote ego op zij, man en eet dat diner. Sinds dat voorval stond Aspen ook niet meer op mijn goede blaadje.

Prins Maxon is ook een belangrijk personage. Maar om eerlijk te zijn vond ik Maxon een beetje oppervlakkig. Ik snap niet waar die mee bezig is. Wat is zijn interesse, zijn passie? Hij is koning in training, dus hij spendeert heel wat tijd in vergaderingen en conferenties. Maar hij lijkt zijn land niet echt te kennen. Hij wist niet dat mensen honger hadden, wat had hij gedacht? Ook de relatie tussen Maxon en America was geforceerd. Ze kennen elkaar nauwelijks en het enige wat America gedaan heeft, is hem afgesnauwd en dan zegt America 'let's be friends' en voila. America en Maxon zijn BFF's. En natuurlijk volgt er een romance, die zelfs nog geforceerder is dan hun vriendschap.

Andere personages waren redelijk stereotiep. Celeste bijvoorbeeld. De gemene bitch. Geen diepte. Vervolgens, het verhaal zelf, er gebeurt niet echt iets. Er zijn een paar aanvallen van rebellen, zonder echte gevolgen. Er worden meisjes naar huis gestuurd, maar omdat het personages waren waarvan de naam nog nooit gevallen was, maakte dat ook niets uit. The Selection zelf verliep ook redelijk saai, het opwindenste wat er gebeurde was toen Celeste de mauw van America afscheurde. Er werd bovendien te veel geweend. Echt, hoeveel keer de woorden: crying, tearing up, bursting into tears, bawling,.... voorkomen in dit boek is ongelooflijk. Bijna elk meisje in het boek weent minstens één keer, voor de belachelijkste redenen.

Ik had van dit boek iets helemaal anders verwacht, ik dacht dat de focus op de dystopische maatschappij ging liggen, maar het boek ging hoofdzakelijk over make-up, baljurken en een belachelijke competitie. America had zich moeten aansluiten bij de rebellen, dan hadden we een interessant boek gehad.

Ik heb nog veel te zeggen over dit boek, maar ik wil niet alles verklappen en ik wil de review ook niet te lang maken. Dus kortom, het boek is eerder chicklit dan dystopia, als je opzoek bent naar een boek met niet te veel inhoud, dit is het ideale boek.

Cover
Girl-in-dress-syndroom slaat weer toe. Ik moet wel toegeven dat het stijlvol gedaan is, en aangezien er vaak lange kleden gedragen worden, is wel toepasselijk. De titel vind ik het leukst, goed lettertype en dat kroontje staat er goed bij.

Titel: The Selection
Auteur: Kiera Cass
Serie: The Selection
Pagina's: 327
Verschijningsdatum: 24 april 2012
The Selection is het eerste boek in de trilogie. The Elite, verschenen op 23 april 2013 is het vervolg en het laatste boek, The One, komt op 6 mei 2014 in de rekken te staan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten